عشق را معنی می کنی برای ما ای حضرت عشق!تجلی می یابد مهرت در دلهای عاشق و چنان صیقل داده ای وجودمان را که گویی زاده شده ایم تا برای تو بمیرم.

حسین(ع)! نامت آوازه ای است بر بلندای تاریخ،در زمان و مکان نمی گنجد حماسه ای که خلق کرده ای.مسلمان و غیر مسلمان نمی شناسد همه و همه را عاشق کرده ای و دلها را دیوانه و جانها را مست از بوی کوی عشقت!

 آخر ای حضرت عشق!مگر می شود داستان کربلا ماندنت را جایی بیان کرد و اشک نریخت،مگر می شود مصائبی که بر تو و اهل بیتت وارد کردند را فراموش کرد، اینها بر روی دل های عاشقانت حک شده است،از زمین گرفته تا آسمان همه و همه همنوایند و یا حسین می گویند این روزها.

حسین(ع)! ای نور خدا و ای کشتی نجات ، دستانمان را ببین که اختیارشان را برده ای،عاشقیم و دل شکسته،خسته و ملول از این روزهای زندگی مادی،بگیر این دستان را و مگذار در این دریای متلاطم غرق شویم.

از ضریح چه بگویم!حکایت ضریحت این روزها حکایت این دل تنگم عقده ها دارد،گویی یا میل کربلا دارد را زنده می کند و سیل عظیم مشتاقان را به کربلای معلی ات فرا می خواند.گوش کن صدای عاشقان را :

لبیک یا حسین لبیک یا حسین لبیک یا حسین

میخواهی کربلایی شوی بسم الله