قاسم آهنین‌جان گفت: چون در کشور ما ادبیات یکی از ارکان مهم فرهنگ است شعر عاشورایی نیز ریشه کهن و قوی دارد و هر وقت ادبیات شعری را بررسی کنیم می‌بینیم که بخشی مهم مختص به ادبیات عاشورایی است.

آهنین جان گفت: با توجه به تجربه شخصی خودم در شعر باید بگويم شعر عاشورایی در اکثر کشورهای شیعه سابقه دارد.

وی با اشاره به این که شعر عاشورایی جدید نیست و قرن‌ها وجود داشته است خاطرنشان کرد: شعر عاشورایی در برخی شاعران نمود واضحی نداشته است. برای نمونه حافظ می‌گوید: "رندان تشنه لب را آبی نمي‌دهد کس که اکثرا معتقدند برای عاشورا گفته شده یا شعر نامی مولوی که می‌گوید "کجاييد ای شهیدان خدایی بلاجویان دشت نينوايي" که اشاره صریحی به نینوا یا کربلا دارد.

آهنین‌جان ادامه داد: این روند از شعر کلاسیک ادامه می‌یابد تا به دوران محتشم کاشانی می‌رسد و اوج می‌گیرد و شاعران در این باب با نظم بیشتری شعر می‌گویند تا برسد به دوران معاصر که به برجسته‌گاني همچون شفیعی‌کدکنی، هوشنگ ابتهاج، بهاالدین خرمشاهی و مدرن‌ترین شاعر ما نیما یوشیج که در مورد امام علی (ع) شعر دارد و تذکر می‌دهد که شاعر باید آیین و مرام و دین داشته باشد.

شاعر "لمعات خون" گفت: این جریان می‌رسد به شهریار و حسین منزوی و بعد هم شاعران بسیار مدرن‌تر. در کل می‌توان گفت در همه شکل‌های شعری ایران از سنتی‌ترین تا مدرن‌ترین اکثر شاعران به خاطر ارادت و علاقه و تاثیر‌گیری از این واقعه عاشورا درباره آن شعر سراییده‌اند. البته اکنون کیفیت شعر عاشورایی را در قالب کلاسیک بهتر از قالب مدرن آن می‌بینم اما در کل فضای شعری خوبی است.

وی همچنین در زمینه وضعیت مداحی اظهار داشت: خود من کارهای مرحوم موذن‌زاده اردبیلی را بسیار دوست دارم اما در زمینه مداحی تخصصی و شناخت کاملی برای اظهار نظر ندارم. قطعا در هر کاری یک تعداد کار خوب هست و یک تعداد نیست اما باید بدانیم از آغاز جهان تاکنون هیچ واقعه‌ای از حیث معنویت به اندازه عاشورا نداشته‌ایم. بنابراین باید در انتخاب شعر آن مراقب بود.