يك شاعر گفت: چون ساختار ‌ادبيات از كلمه و كلام ساخته شده و كلام نيز راه ارتباط با ديگران و خالق است مي‌تواند راهي براي كمك كردن به انسان براي شناخت بيشتر خودش، هستي و خالق‌اش باشد.
جليل صفربيگي اظهار كرد: ادبيات از آن جايي كه با ذوق، هنر و سليقه افراد مختلف سر و كار دارد به ارتباط متعالي و زيبا با خالق كمك مي‌كند. زيبايي‌شناسي كه در حوزه كلمه و كلام وجود دارد ـ چه در حوزه نثر و چه در حوزه نظم ـ باعث ارتباط زيبا و متعالي انسان با خالق مي‌شود.
اين شاعر توضيح داد: بخش زيادي از ادبيات فارسي  و ادبيات جهان نيز به اين موضوع ارتباط دارد. ما اگر ادبيات فارسي را بررسي كنيم مي‌بينيم كه ادبيات عرفاني ما صد در صد با تعالي و تكامل انسان مرتبط است و شعر آييني ما هم در معناي عام و گسترده مي‌تواند عاملي براي ارتباط با خالق هستي و كمك به شناخت بيشتر هستي باشد.سراينده «سونات بلوط» اضافه كرد: ‌مفاهيم عالي فلسفي، عرفاني و ديني در قالب شعر و ادبيات در طول قرون مختلف توسط شاعران و اديبان ما ريخته شده و به نوعي نيايش‌هاي انسان در قالب ادبيات گنجانده شده است.
صفربيگي بيان كرد: اگر عاشقانه‌هاي شعر فارسي را بررسي كنيم كه سرآمد آن‌ها حافظ، سعدي و مولانا هستند معشوق ازلي و ابدي كه در شعرها وجود دارد و مورد خطاب آن‌ها است خداوند است و اين معشوق كه مشخصه‌هاي آن به صورت خيلي جزيي در شعر و ادبيات ما آمده مورد ستايش قرار گرفته است و تمام هم و غم شاعر اين است كه در اين معشوق رنجشي ‌ايجاد نشود.
وی ادامه داد: همواره رابطه‌ای نيازمندانه بين شاعر و معشوقش وجود داشته است كه اين نيازمندي نشان مي‌دهد كه آن معشوق ازلي و ابدي از نظر شاعران و عارفان خداوند است و به نوعي مناجات شاعرانه و زيبا را در دستور كارشان قرار داده‌اند.
صفربيگی تصريح كرد: خداوند وقتي در قالب كلام‌الله در حال صحبت با انسان‌ها است زيبايي را مورد نظر قرار داده است. نظم، ترتيب، سجع و زيبايي كه در كلمات الهي وجود دارد باعث شده رابطه مخلوق و خالق نيز به شكلي زيبا باشد و در واقع نگرش شاعران ما به اين موضوع يك نگرش متعالي است و سعي كرده‌اند زيبا با خالق‌شان حرف بزنند و نجوا كنند.
شاعر «نت‌های تنهایی» توضيح داد: ‌شعر به دليل اين كه لوازم فراواني براي نشر زيبايي دارد مورد توجه شاعران و عرفاي بزرگ ما قرار گرفته است و انديشه‌هاي متعالي خداشناسي، الهيات، عرفان و حتي فلسفه را در اين قالب ريخته‌اند.
او خاطرنشان كرد: ‌اگر ما گوشه چشمي به ادعيه نيز داشته باشيم مي‌بينيم كه دعاهاي مشهوري مثل دعاهاي صحيفه سجاديه و ديگر دعاها كه در دين مبين اسلام و مذهب تشيع آمده باز هم رابطه زيبايي‌شناسانه در آن‌ها با خالق است و در شعر و ادبيات نيز اين رابطه كاملا مشهود است.