به نظر می‌رسد محمدباقر نوبخت به عنوان سخنگوی دولت هماهنگی شایانی با اعضای دولت ندارند و یا اینکه اعضای دولت او را چندان در جریان امور کار نمی‌گذارند. این درحالی است که سخنگوی دولت به عنوان سخنگوی رئیس جمهور و تمام اعضای دولت است و نمی‌شود او یک بیت یا یک قافیه بگوید و وزرا بیت‌های با قافیه‌های متفاوت.
از همان روزهای ابتدایی دولت تدبیر و امید، رئیس جمهور روحانی تلاش کرد که  روش محمود احمدی نژاد را تکرار نکند و خود و همکارانش سبب ایجاد حاشیه برای دولت نشوند. مسئله‌ای که شخص روحانی به عنوان رئیس جمهور در آن موفق بوده است. روحانی خود کمتر آغاز کننده جنجال‌های ایجاد شده در کشور بوده است و بیشتر مخالفان او شمشیر هجمه را علیه او از رو می‌کشند.
نزدیکان روحانی و مشاوران او اما در این وادی چندان موفق نبودند و باسخنان خود زمینه ساز حاشیه‌های بسیاری برای دولت شدند. یکی از این افراد محمد باقر نوبخت، سخنگوی دولت است. به طور مثال نصب عکس، جناب نوبخت در کنار عکس امام، رهبری و رئیس جمهور در دفتر قزوین حزب اعتدال و توسعه در هنگام سخنرانی واعظی وزیر ارتباطات، یکی از همین مسائل است.
هنوز مشخص نیست که عکس آقای نوبخت چگونه در کنار عکس رهبر و رئیس جمهور قرار گرفته است. صرف اینکه نوبخت دبیرکل یک حزب سیاسی، باید عکس او کنار بزرگان نظام قرار بگیرد. اگر این کار از سوی افراد حزب صورت گرفته است جناب نوبخت، باید با آن برخورد کند. چون این رفتار نشان می‌دهد که برخی اعضای حزب اعتدال توسعه، مسیر پیشرفت را در ثناگویی دیده‌اند نه در تلاش و زحمت. اگر نصب عکس دبیرکل، دستور خود نوبخت است که دیگر باید ایشان پاسخگویی این حرکت و چرایی آن باشند.در هیچ کجای دنیا، عکس دبیرکل یک حزب سیاسی بر دیوار نصب نمی‌شود حتی بر دیوار حزب. این کار تنها در صورتی انجام می‌گیرد که دبیرکل حزب، به دیار باقی شتافته وعکس او یادور زحماتش برای آن حزب باشد.
این تنها حاشیه سازی، جناب نوبخت نیست بلکه اظهار نظرهای او در مورد تصمیمات دولت و بعد تکذیب آن از سوی وزرا یا شخص نوبخت دیکر تبدیل به ضرب المثل ایرانیان شده است. زمانی نوبخت زمانی از تغییرات کابینه سخن گفت و اعلام کرد که دولت خود را برای تغییرات آماده می‌کنند. همین سخنان باعث شد تا بسیاری از رسانه‌های از سخنان آقای سخنگو به این نتیجه برسند که تغییرات در دولت تدبیر و امید حتمی است. حتی برخی از رسانه‌ها اسامی را نیز مطرح کردند.
رسانه‌های کشور در گزارش‌های گوناگون، محمدرضا نعمت‌زاده، محمود گودرزی و مسعود سلطانی‌فر را گزینه‌های این تغییرات دانسته اند. در کنار این معنا برخی رسانه ها می گویند وزاری کشور، ‌تعاون، کار و رفاه اجتماعی، مسکن و شهرسازی، ورزش و جوانان و چند نفر از استانداران را در فهرست تغییرات دولت قرار دارند. این گمانه‌زنی‌ها علی عبدالعلی‌زاده را جایگزین عباس آخوندی، ‌ مرتضی بانک را جایگزین علی ربیعی و محمد فروزنده را جایگزین رحمانی فضلی عنوان کرده و احتمال می‌دهند که کیومرث هاشمی، محسن مهرعلیزاده و محمد شریعتمداری نیز گزینه‌های جایگزینی گودرزی باشند.
تغییرات در دولت به نظر قطعی می‌آمد تا اینکه ناگهان رئیس دفتر رئیس جمهور به عنوان یکی از نزدیک ترین افراد به روحانی خط بطلانی به تمام این شایعات کشید و گفت:« در این مورد هیچ تصمیمی اتخاذ نشده است. بلکه آنچه که گفته شده در خصوص عملکرد وزراست که این اتفاق یک فرآیند طبیعی است که لازمه تدبیر و امید است. اما تغییرات مدیریتی در دستور مونه دیگری از این تناقض گویی‌ها را می‌شود در حذف یارانه پردرآمدها مشاهده کرد. نوبخت، حذف یارانه پردرآمدها را تکذیب می‌کرد و در همان هنگام وزیر اقتصاد از آغاز حذف یارانه پردرآمدها سخن می‌گفت. کار نیست.»
مسئله دیگر گرانی نان بود. در حالی که مسئولان دولتی همچون معاون اجرایی حسن روحانی از برنامه دولت برای گران کردن نان سخن می گفتند، نوبخت چنین گمانه‌زنی‌هایی را تکذیب می‌کردو در نهایت خود او در نشست خبری اعلام کرد که نان گران خواهد شد.
به نظر می‌رسد محمدباقر نوبخت به عنوان سخنگوی دولت هماهنگی شایانی با اعضای دولت ندارند و یا اینکه اعضای دولت او را چندان در جریان امور کار نمی‌گذارند. این درحالی است که سخنگوی دولت به عنوان سخنگوی رئیس جمهور و تمام اعضای دولت است و نمی‌شود او یک بیت یا یک قافیه بگوید و وزرا بیت‌های با قافیه‌های متفاوت.
روحانی باید قبل حل هر مشکلی از جمله مشکلات اقتصادی و گره‌های هسته‌ای، فکری به حال این تناقص‌های اعضای دولت در مسائل مختلف کند. اگر این رویه ادامه پیدا کند، دیگر دولت نمی‌تواند انتظار داشته باشد که مردم به سخنانش اعتماد کنند. قطعا جامعه خواهد گفت وقتی اعضای دولت در هرمسئله‌ بزرگ و کوچکی حرف های همکاران خود را تکذیب می‌کنند، چگونه انتظار دارند که ما به حرف‌های آنها اعتماد کنیم.
بهتر است دولت با توجه به حجم وظایف جناب نوبخت و غلبه جنبه اقتصادی او بر مسائل دیگر، سخنگوی جدید را برای کابینه انتخاب کند. سخنگویی که فقط و فقط سخنگوی دولت باشد و شغل دیگری نداشته باشد.
به نظر می‌رسد قرار بوده است که نوبخت، یار رئیس جمهور روحانی باشد اما چند صباحی است تبدیل به «بار» دولت شده است.