مهران محمدی درباره وضعیت کنونی راگبی خوزستان، اظهار كرد: من سابقه حضور طولانی در این رشته را ندارم. چهار سال است كه در این رشته فعالیت می​كنم اما در این مدت ورزشكاران تا جایی كه توانستند از جیب خودشان هزینه كرده‌اند. هیچ پولی در راگبی نیست و حتی آب آشامیدنی‌مان را برای تمرینات، خودمان فراهم می​كنیم. تهیه لوازم و لباس‌های راگبی هم با خودمان است. برای خریداری یك كفش خوب باید هزینه زیادی كنیم تا حداقل بتوانیم از آن کفش برای یك سال استفاده کنیم.
وی ادامه داد: این مسائل برای‌مان سخت است و به وجود آمدن این مشكلات، علت‌های زیادی دارد. ما برای رفع مشكلات‌مان خیلی تلاش كردیم و خود من شخصا به خیلی از ادارات برای رفع مشكلاتم رفتم اما حتی نمی‌دانستند كه راگبی چیست. به طور مثال در تلویزیون در مورد راگبی صحبت می​كنند اما واقعا نمی‌دانند این رشته، چه ورزشی است. اولین مشكل ما این است كه این ورزش شناخته‌شده نیست و دومین مشكل این است كه كسی برای بهبود یافتن مشكلات این رشته قدمی برنمی​دارد.
ملی​پوش خوزستانی راگبی با بیان این‌كه خیلی از ادارات در رفع مشكلات با ما همكاری نمی‌کنند، عنوان ‌كرد: پتانسیلی که در ورزشکاران خوزستانی این رشته است، خیلی بالا است. ما افرادی داریم كه بهترین​های كشور هستند و عمرشان را برای این رشته گذاشتند اما هیج اتفاقی برای‌شان در راگبی رخ نداده است‏، چرا كه همچنان مشكلات ادامه دارد. فعالیتی كه در راگبی وجود دارد در هیچ رشته​ای نیست. اگر پول قرارداد یك بازیكن فوتبال لیگ برتری را به تیم استان بدهند، می​توان راگبی استان خوزستان را به جایی رساند كه حداقل در سطح كشور مطرح شود.
وی درباره فعالیت راگبی خوزستان در بخش بانوان نیز گفت: در بخش بانوان هم مسلما همانند آقایان شرایط‌ خوب نیست. من اطلاع زیادی از بخش بانوان ندارم اما بعید می​دانم فعالیت چندانی داشته باشند، چرا كه وقتی بخش آقایان این مشكلات را دارد مسلما بخش بانوان هم به همین صورت با این مشكلات مواجه هستند. در هر صورت امیدوارم با آمدن یک اسپانسر خوب به این رشته ورزشی، وضعیت بهتر شود. ما انتظار زیادی از مسئولان نداریم و فقط می​خواهیم كه لباس، تجهیزات و زمین چمن به ما بدهند كه تمرین كنیم.
محمدی با بیان این‌كه از وقتی ورزش راگبی زیر مجموعه فدراسیون انجمن​های ورزشی شده است، این ورزش افت محسوس داشته است، عنوان ‌كرد: به طور مثال در گذشته تیم استان با هواپیما به مسابقات كشوری که در تهران بود، اعزام می‌شد و ورزشكاران بدون خستگی در این رقابت شرکت می‌کردند و مقام می‌آوردند اما طی این چند سال که راگبی زیر مجموعه فدراسیون انجمن‌های ورزشی شده، وضعیت‌مان بدتر از گذشته شده است. متاسفانه ما برای حضور در رقابت​های كشوری با اتوبوس می‌رویم كه نتیجه​اش خستگی زیاد و عدم نتیجه​گیری است. این مشكلات را همیشه داریم و امیدواریم وضعیت در آینده بهتر شود.
وی در خصوص  وضعیت تیم‌ملی نیز گفت: تیم‌ملی نیز همان مشكلات تیم استان​مان را دارد؛ ما نزدیك به یك ماه پیش با اردن و لبنان مسابقه داشتیم و قرار است در مسابقات كشورهای اسلامی كه در مالزی برگزار می​شود، شركت كنیم اما نمی​دانم چرا اردوهای تیم‌ملی لغو شدند. در کل حتی خودم هم تكلیف خودم را در این رشته نمی​دانم اما تمام تلاش​مان را انجام می‌دهیم كه شرایط از این سخت​تر نشود. امیدوارم این رشته در آینده شرایط خوبی پیدا كند.