جاده های خوزستان همیشه در کشور به جاده هایی پرخطر معروف و مشهور بوده اند. از واژگونی اتوبوس حامل دانش آموزان بروجنی در راه بازگشت از اردوهای راهیان نور در حد فاصل دهدز به لردگان که منجر به کشته شدن 26 تن دانش آموز شد گرفته تا تصادفات متعدد خودروها در جاده ها همه مواردی هستند که باعث شده همچنان مرگ در جاده های خوزستان سفر‌ ‌کند.
سالهای سال است که اجرای پروژه ها و طرح هاي متعددی نقل محافل استان هاي كشور براي حل مشكلات جاده ها و را‌ه های آنها بوده که استان خوزستان نيز از استانهايي به شمار می رفت که تصمیم های متعدد دولت را برای مطالعه، احداث و تجهیز راه هايش به خود دیده است.
در سال ۸۷ دولت وقت 27 طرح و پروژه را برای مطالعه، احداث و تجهیز راه های ارتباطی استان خوزستان مصوب کرد.هيات وزيران در آن زمان وزارت راه و ترابرى را موظف به احداث كمربند غرب و جنوب اهواز، بهسازى و تعريض جاده اهواز ـ سوسنگرد ـ چذابه، تعريض و چهار بانده كردن محور ملاثانى ـ شوشتر ـ دزفول، تكميل مطالعات چهار بانده كردن محور دارخوين ـ شادگان، مطالعه و احداث كمربندى و زيرگذر شهر شوش، مطالعه بزرگراه آبادان ـ اروندكنار و تكميل مطالعات احداث بزرگراه كمربندى آبادان ـ خرمشهر و اتصال به شلمچه اقدامات لازم را انجام دهد.
جالب اينكه اين همه مصوبه فقط در حد مطالعه انجام گرفته اند و فقط برخی از آنها به انجام رسیده اند. به توجه به استراتژيك بودن استان خوزستان در زمينه های اقتصادي و همچنین قطب كشاورزي بودن آن در كشور، انتظار می رفت از لحاظ جاده اي وضعيت مطلوب و مناسب داشته باشد؛ اما متاسفانه، خوزستان به عنوان گذرگاه ترانزيت كشور از لحاظ وضعيت جاده اي و راه ها، رتبه ۱۴ را در ميان استانهاي كشور دارد.
این در حالی است که ترانزيت كالا از محورهاي خوزستان به وفور انجام مي شود، اما جاده های استان به هيچ وجه متناسب در راستاي اين مقوله نبوده و نيست. ايمن نبودن جاده ها و پرحادثه‌ بودن آنها همچون قربانگاهي براي مسافران شده است. آزاد راه، اتوبان، جاده دوبانده و جاده يكطرفه هيچكدام به طور واضح مشخص نيستند و اغلب براي مردم مشكل ساز شده است.
متاسفانه دولتهاي مختلف هم كه روي كار آمده اند براي جاده هاي استان خوزستان اقدام مناسب و در خور نام خوزستان نداشته اند. در واقع مشکل ظرفيت جاده ها يکي از مشکلاتي است که مدتهاست استان خوزستان با آن دست و پنجه نرم مي کند. ضمن اینکه افزایش ظرفیت جاده های کشور به دلیل زمانبر بودن پروژه های عمرانی متناسب با افزایش تعداد خودروها نیست. حدود 60 درصد از تصادفات جاده ای که منجر به مرگ می شود مربوط به راه های دو طرفه است. سامانه های کنترل ترافیک عامل مهمی در جهت کنترل مستمر ترافیک بین جاده ای است. در واقع راه اندازی این سامانه می تواند رانندگان و فضای جاده ها را در طول 24 ساعت شناسایی و ایمن کند.

رسیدن پلیس و امداد خودرو در کمترین زمان ممکن به محل حادثه را یکی از مزایای مهم برخورداری جاده ها در داشتن سامانه کنترل ترافیک دانست و ادامه داد: متاسفانه جاده های استان از چنین سیستمی بهره کافی را نمی برند. استان خوزستان از لحاظ میزان تصادفاتی که به مرگ منجر می شوند؛ 17 درصد، در بخش خسارت 16 درصد و از نظر تعداد مجروحین 16 درصد کاهش داشته است. از مجموع اعتبارات ملی و استانی، 165 میلیارد تومان به اقدامات زیر ساختی در جاده های استان اختصاص دارد این در حالی است که بسیاری از طرحهای جاده ای چندین سال است که نیمه تمام مانده است و در برخی نیاز به بهسازی اساسی دارد. تجهیزات ایمنی به کار گرفته شده در راه ها اعم از علائم عمودی- افقی و تجهیزات الکترونیکی با تائید کنوانسیون ایمنی در سطح جهانی ساخته و نصب می شوند.

بر اساس گزارش اخیر سازمان جهانی بهداشت (WHO)، سوانح رانندگی نهمین عامل مرگ و میر در افراد است که عوامل مختلفی در وقوع آن دخالت دارد اما با اتخاذ اقدامات مناسب می‌توان از موارد آن کاست. این در حالی است که عنوان می شود سوانح جاده ای در سال 2020، دومین عامل مرگ و میر در سطح جان شناخته خواهد شد. نباید از یاد ببریم که آمارها و گزارشاتی مبنی بر بیش از 19 هزار نفر کشته و 300 هزار زخمی سالانه در تصادفات جاده ای در کشور و یا به عبارتی دیگر آمار مرگ 2.7 ایرانی در هر ساعت بر اثر تصادفات جاده ای سبب شده، آمار تلفات جاده ای ایران را 20 برابر است استانی که دو سوم بودجه کل کشور را از راه فروش نفتش تامین می کند، نباید شاهد چنین وضعیتی در راهها باشد، مسئولین باید برای اوضاع آشفته راههای این استان استراتژیک اقدامی کنند.