چندی پیش تیم‎ملی هان‎مادانگ بانوان ایران در مسابقات جهانی 2016 کره جنوبی حضوری موفق داشت. این در حالی بود که چهار تن از اعضای تیم‌ملی را بانوان خوزستانی تشکیل داده بودند که همگی نیز موفق به کسب مدال شدند. عفت گودرزی یکی از ورزشکاران خوزستانی بود که در نخستین تجربه جهانی خود و در حالی که برای نخستین بار رشته سونال سرعتی در بخش بانوان برگزار می‎شد، مدال طلای این رشته از هان‎مادانگ را بر گردن آویخت. این تکواندوکار خوزستانی که از کسب این افتخار برای خوزستان و کشور بسیار خوشحال است درخصوص سطح مسابقات برگزار شده و کسب نشان طلای خود در اولین تجربه جهانی، صحبت‎هایی مطرح کرده که در ادامه می‎خوانید.
عفت گودرزی اظهار کرد:‌ مسابقات جهانی هان‌مادانگ کره جنوبی هر سال همین حوالی در مرکز جهانی "کوکیوان" برگزار می‎شود که ایران نیز همه ‎ساله در اردیبهشت‎ماه، مسابقه انتخابی تیم‎ملی این شاخه از تکواندو را برای مشخص شدن نفرات برتر هر بخش آن برگزار می‎کند تا بهترین‌های خود را به مسابقات اعزام کند.
وی در ادامه در خصوص سطح این مسابقات، بیان کرد: ‌بیشتر کشورهای اروپایی، آسیایی، آمریکایی و حتی اقیانوسیه با نمایندگانی در این پیکارها حاضر شده بودند و ‌از آن‎جا که این مسابقات،‌ تنها مسابقه جهانی این رشته از تکواندو در سال است، هر کس تلاش می‎کند تا مدال و سکو را از آن خود کند که این، خود به خود سطح مسابقات را بالا می‎برد.
دارنده مدال طلای این مسابقات با بیان این‎که مسابقات هان‎مادانگ کره اولین تجربه جهانی وی بود، عنوان کرد: ‌در این مسابقات خوشبختانه توانستم یک مدال طلای انفرادی در رشته سونال سرعتی (شکستن سرعتی اجسام) و همچنین یک مدال برنز تیمی پومسه ابداعی را به همراه هم‎تیمی‎‌هایم؛ صفورا اردشیری و فاطمه شادیان کسب کنم.
خوشحالم که اولین طلای سونال سرعتی بانوان جهان را گرفتم
وی توضیح داد: ‌ایران در سال‌های گذشته در بخش پومسه ابداعی مقام کسب کرده بود اما این‎ دوره، ‌اولین سالی بود که رشته سونال سرعتی در قسمت بانوان برگزار می‎شد که من توانستم اولین مدال این شاخه از هان‎مادانگ را برای ایران به ارمغان آورم که واقعا جای خوشحالی زیادی برایم داشت؛ زیرا با توکل بر خدا توانستم نامم را به عنوان اولین ورزشکار دنیا که طلای سونال سرعتی زنان را کسب کرده، مطرح کنم.
با کمک مالی خانواده‎ها به کره رفتیم
گودرزی تصریح کرد:‌ من و هم‌تیمی‎هایم توانسته بودیم به مدت دو سال پیاپی طلای این شاخه را در ایران منحصر به خودمان کنیم؛ اما به دلیل شرایط مالی و نداشتن اسپانسر موفق به اعزام به کره نمی‎شدیم تا این که امسال با همت خودمان و کمک مالی خانواده‎ها توانستیم خود را به این مسابقات برسانیم و حتی افتخار نیز کسب کنیم.
او خاطرنشان‌کرد: ‌در مسابقات کشوری، طلای پومسه ابداعی دو سال اخیر در اختیار من است، ضمن این که طلای تعادلی هان‎مادانگ و برنز مسابقات لیگ پومسه کشور نیز در سابقه من ثبت شده است؛ باوجود این، امسال اولین سال حضورم در مسابقات جهانی بود که به لطف خدا و دعای همه، دست خالی برنگشتم.
دارنده اولین نشان طلای رشته سونال سرعتی زنان در پیکارهای جهانی هان‎مادانگ 2016، با ابراز گله‌مندی از مسوولان استانی و کشوری، گفت:‌ متاسفانه هیچ یک از مسوولان استانی و کشوری و حتی اداره‌کل ورزش و جوانان خوزستان هنگام بازگشت از کره، چه در تهران و چه در خوزستان به استقبال ما نیامدند و تنها کسی که از فدراسیون در فرودگاه تهران حضور فیزیکی داشت،‌ یک عکاس بود!
وی ادامه داد:‌ باوجود این، مردم خونگرم شهرم‌ در فرودگاه دزفول استقبال خوبی از ما کردند که بسیار خوشحال‎کننده بود و نشان داد که حداقل مردم، ما را فراموش نمی‎کنند.
انتظارمان از مسوولان استان خیلی بیشتر بود
گودرزی اضافه کرد: آقای صفایی، رییس هیات تکواندو دزفول و آقای منصوری از روابط عمومی این هیات نیز در فرودگاه دزفول حاضر بودند؛ ضمن این که آقای منزویان از اداره ورزش و جوانان دزفول را نیز در فرودگاه دیدیم؛ با وجود این،‌ انتظارمان از مسوولان استان‎مان برای اولین مدال جهانی تکواندو بانوان خیلی بیشتر از این‎ها بود.
او با بیان این‎که در تهران نیز تنها استقبال خانواده‎ها باعث دلگرمی ما شد، افزود:‌ جا دارد از استادم خانم عشیری و همچنین نایب رییس هیات تکواندو دزفول آقای پزشکیان که به فرودگاه تهران آمدند نیز تشکر کنم.
برای اولین بار 5 خوزستانی در تیم‎ملی بودند
عضو خوزستانی تیم‎ملی هان‎مادانگ ایران تصریح کرد: ‌در مسابقات جهانی کره، تیم‎ملی با 30 تکواندوکار حاضر شده بود که پنج نفر از این تعداد از خوزستان بودند و این برای اولین بار بود که خوزستان این تعداد بازیکن در تیم ملی هان‎مادانگ داشت که چهار نفر از این تعداد بانوان دزفول بودند و یک نفر نیز آقای تیلاوی از اهواز بود. در مجموع اعضای تیم‎ملی را بازیکنانی از اصفهان، تهران، البرز، خراسان،‌ کرمانشاه و خوزستان تشکیل داده بودند.
برخلاف لیگ ایران، داوری در کره منصفانه بود
وی در ادامه اظهار کرد: ما بلافاصله پس از بازگشت از کره، لیگ پومسه کشور در تهران را داشتیم که با وجود خستگی بعد از مسابقه و یک پرواز طولانی، خودمان را به این مسابقات رساندیم که متاسفانه داوری در این رقابت‎ها در مقایسه با پیکارهای کره اصلا راضی‎کننده نبود.
این تکواندوکار خوزستانی افزود: ‌البته نمی‌دانم دلیل این مساله به خاطر تعداد زیاد شرکت‎کننده‎ها در لیگ بود یا چیز دیگر؛ ولی در هر صورت اصلا راضی‎کننده نبود. آن چیزی که من در کره دیدم، یک داوری منصفانه بود ولی در لیگ کشور خودمان، امتیازی که داده شد، آن چیزی نبود که حق ما بود.
وی در ادامه در پاسخ به سوالی در خصوص تفاوت هان‎مادانگ و پومسه نیز عنوان کرد:‌ هان‎مادانگ به معنای خانواده تکواندو و یا تکواندوی همگانی است. این رشته مجموعه‎ای از تمام بخش‎های تکواندو را در خود جای داده است؛ از قبیل رکوردهای سرعت، پرش ارتفاع، ‌پرش طول و پرش تعادلی که بازیکن در مسابقات توانایی خودش را در هر یک از این بخش‎ها نشان می‎دهد.
گودرزی افزود:‌ گروه‌های دفاع شخصی، پومسه، گروه نمایش و همچنین رکوردهای شکستن‌های قدرتی و سرعتی اجسام نیز از دیگر بخش‎های هان‎مادانگ هستند که در واقع همان معنای واقعی هان‎مادانگ (خانواده تکواندو) در مسابقات این شاخه به نمایش گذاشته می‎شود تا توانایی تکواندوکارها و همچنین سطح فنی و اجرایی این رشته زیبا، یعنی تکواندو به همه معرفی شود.
و با اشاره به رشته پومسه نیز خاطرنشان‌کرد:‌ پومسه از لحاظ لغوی از دو بخش‌"پوم" یعنی "نتیجه" و "سه" یعنی "عمل" تشکیل شده است. در واقع پومسه نتیجه عمل می‎باشد اما در کار به صورت پومسه استاندارد و پومسه ابداعی برگزار می‎شود که مجموعه‎ای از تکنیک‎های تکواندو هستند که در مسیر مشخص و ثبت‎شده‎ای با سرعت مشخص‎شده، اجرا می‎شوند که دقت در جزییات هر تکنیک و اجرای زیبا و با ریتم هر بازیکن ممکن است برای او کسب امتیاز کند و یا بر عکس امتیاز را از او بگیرد.
بانوی ملی‎پوش هان‎مادانگ ایران افزود:‌ پومسه‌های استاندارد همان مسیرهای فرم مشخص‎شده جهانی هستند و این در حالی است که پومسه ابداعی توسط خلاقیت هر بازیکن ساخته و با آکروبات ترکیب می‎شود.
مربی و خانواده‎ام حامی واقعی‎ام بودند
دارنده نخستین طلای جهانی سونال سرعتی زنان در پایان یادآور شد: از خانواده، مادرم، همسرم و همچنین استادم خانم عشیری که این همه سال من را حمایت کردند و به گونه‎ای پرورش دادند تا بتوانم با تمام سختی‌های زندگی این رشته را دنبال کنم و جسارت حضور در میادین بین‎المللی را پیدا کنم، تشکر می‌کنم. این افراد همواره برای پیشرفت من تلاش کردند و همیشه نیز سعی کردند حامی واقعی من باشند تا بتوانم به اینجایی که هستم، برسم.