اینجا مسجدسلیمان است،شهری که مانند مادری مهربان ایران را ساخت و خودش سوخت، من از پایتخت فرهنگی قومی با شما صحبت می کنم که مردمانش همواره برای اعتلای نام ایران و اسلام و دفاع از سرزمین آریایی یک قدم عقب ننشستند.آری بختیاری قومی به قدمت تاریخ، قومی که مقام معظم رهبری در وصف آن فرمود: قوم بختیاری و لر جزء بهترین و باوفاترین اقوام ایرانی هستند و به صفت صداقت، شجاعت، غیرت، صفا و پایداری بر عقاید اسلامی و شیعی شناخته می شوند. قومی که از جنگ با محمود افغان گرفته تا رضاخان و صدام حسین همواره در صف اول کارزار بود و دفاع از دین و خاک و ناموس برایش افتخار. اما شهر من فقط به ثروت نیروی انسانی اش نمی بالد. شهر من قلب تپنده ی اقتصاد ایران زمین است، شهری که به خاطر فوران طلای سیاه و ورود مدرنیته به آن به شهر اولین ها شهرت یافت، شهرتی که اکنون فقط نام و خاطره ای از آن باقی مانده است و مانند رتبه ی تیم نفت در لیگ برتر از همه لحاظ در قعر جدولیم. جای سوال و تعجب دارد که سهم شهر من از ثروتش چیست؟
چرا تیم نفت مسجدسلیمان از لحاظ مالی باید در جایگاهی پایین تر از تیم سایپا باشد؟ مگر سود حاصل از فروش نفت کم تر ازسود فروش پراید است؟!
چرا تیم نفت مسجدسلیمان باید پایین تر از استقلال و پرسپولیس باشد؟ مگر نه این که همه از دولت خرج می کنند؟
مگر نه این که تیم های نفت مسجدسلیمان و تهران هر دو وابسته به وزارت نفتند؟ پس چرا تهرانی ها بالای ۱۵ میلیارد هزینه می کنند و ما برای خورد و خوراک بازیکنانمان دچار مشکل هستیم؟
چرا تهرانی ها صدر جدول ان و ما قعر؟
چرا وزارت نفت نام نفت را روی تیم گذاشته،حال آنکه هیچگونه پشتیبانی از آن نمی کند؟
شاید بخاطر اینست که آنها پایتخت نشین اند و دستشان به پولهای نفت می رسد!
شاید هم پایتخت نشین ها خونشان از ما جنوبی های آفتاب سوخته رنگین تر است!
کسی چه می داند؟!
ولی آنچه پر واضح است این که ما روی طلای سیاه قدم بر می داریم و آن ها نه. برخی مدیران ما دنبال منافع شخصی اند ولی آن ها نه. لابی مدیران ما کم است و آن ها زیاد، آن ها برای سرافرازی شهرشان تلاش می کنند و ما برای نلغزیدن میز و صندلی هایمان، آیا وقت آن نرسیده تا کسانی که کاری از دستشان بر می آید برای شهرشان انجام دهند؟آیا وقت آن نرسیده که مانند بهروز مکوندی قلبمان برای شهرمان بگیرد؟
براستی چرا مدیران ما کمتر به مسائل این تیم مردمی می پردازند؟ به طوری که در چند وقت اخیر تنها کسی که بصورت جدی به انتقاد شدید از مدیران بالادستی وزارت نفت پرداخت،امام جمعه ی محترم شهر بود که مثل همیشه با صراحت لهجه و هوشیاری،خواستار احقاق حقوق شهر از سود حاصل از فروش نفت شد.
در پایان از مدیران شهرستان و استان و مدیران وزارتخانه و در راس آنها وزیر محترم نفت می خواهیم که فکری عاجل به حال تیم نفت و هواداران بیشمار آن کنند و دل آن هارا شاد نمایند چرا که طبق فرموده ی پیامبر بزرگوار اسلام:هرکس مومنی را شاد کند مرا شاد کرده و هرکس مرا شاد کند خدا را شاد کرده است.