شاید تصور این که بتوانيد از موانع سخت بپرید، خیلی سخت و شاید حتی عذاب‌آور باشد اما با روی کار آمدن رشته ای به نام پارکور یا همان شهرنوردی دیگر پریدن از موانع سخت، دور از تصور نیست.
 پارکور رشته‌ای تقریبا ناشناخته است که هنوز آن چنان که باید در بین رشته های ورزشی ایران به دلیل محدودیت‌هایی که وجود دارد، جا نیفتاده است. در اهواز شش، هفت سالی است که گروهی از جوانان به صورت حرفه ای در این رشته فعالیت می‌کنند.
پارکور یا هنر تغییر مکان دادن، یک هنر با ماهیت فرانسوی است که هدف آن رفتن از نقطه الف به نقطه ب در کارآمدترین و سریع‌ترین حالت ممکن با استفاده از توانایی‌های بدن است. این هنر برای این به وجود آمد که به شخص کمک کند تا در مواقع ضروری از موانع، از صخره و شاخه‌ي درختان گرفته تا دیوار و ریل‌های خیابانی، برای حفظ جان خود عبور كند.
پارکور نزدیک به 10 سال است که در ایران شروع به کار کرده است و در اهواز نيز از سال 86 بود که نبض این رشته توسط گروهی علاقه‌مند شروع به زدن کرد. محمد غلامی اولین فردی بود که در اهواز شروع به فعاليت در این رشته کرد و پس از او هم بهرام استادعباسی زیر نظر وي شروع به کار کرد و اکنون این دو جوان خوزستانی که متولد 69 هستند، توانسته اند فعالیت خود را گسترده‌تر کنند و آن را به سایر علاقه‌مندان این رشته آموزش دهند.
مدتی پیش بود که مطلع شدم این گروه جوان با انگیزه های بسیار در حال فعالیت در این رشته هستند، برای این که از نزدیک با این رشته که شاید خیلی ها هنوز نام آن را هم نشنیده باشند، به سالن قدیمی نامجو اهواز رفتم. وارد سالن که شدم گروهی تقریبا 25 نفره را دیدم که مشغول گرم کردن خود بودند. سنین مختلفی هم در بین این گروه علاقه‌مند دیده می شدند، از هفت، هشت ساله تا بیست و اندی ساله.
پس از این‌که ورزشکاران این رشته گرم کردن شان زیر نظر دو مربی جوان خود يعني غلامی و استادعباسی به پایان رسید، ابزار تمرینی خود یا همان باکس‌ها را به میانه های سالن آوردند تا تمرینات خود را آغاز کنند. من نيز در اين فاصله با این دو مربی جوان به گفت‌وگو پرداختم؛ آن ها از این رشته و سختی هایی که براي تسلط بر آن کشیدند، گفتند.
در اولین سوال از آن ها خواستم که "پارکور" را معرفی کنند که استادعباسی شروع به صحبت کرد و گفت، "پارکور یعنی عبور از موانع یا شهرنوردی، که شامل دو نوع عبور از موانع با حرکات نمایشی و بدون حرکات نمایشی است که ما در این سالن هر دو نوع را آموزش می دهیم."
غلامي هم وارد صحبت شد و بیان کرد، "اين رشته توسط "ريموند بل" فرانسوي پایه‌‌گذاري شد. او يك سرباز بود كه در جنگ ويتنام به دنبال يك روش مناسب براي تعقيب و فرار بود و بعدها نيز فرزندش "داويد بل" كه يك آتش‌نشان بود اين رشته را به صورت مدون درآورد و بنيان‌گذار آن لقب گرفت. او در حین کار مشكلي برايش پيش آمد و با استفاده از شیوه های پاركور آن را برطرف کرد و از همان جا بود که به او لقب تراسور دادند و به همین دلیل است که به شخصی که از اصول این رشته استفاده می‌کند، تراسور می گویند. البته باید بگویم کسی که این ورزش را انجام می‌دهد قرار نیست همیشه از آن در زندگی خود استفاده کند."
استادعباسی که به نظر می‌رسید دل پری از بی مهری ها دارد، خیلی سریع به کم توجهی ها و مشکلات این رشته اشاره کرد و گفت "وسایل‌مان کم است و باتوجه به همین موضوع، آسیب دیدگی ها هم زیاد مي‌شود. این ورزش به تجهیزاتي برای تمرین نیاز دارد که ما متاسفانه تمام این وسایل را در اختیار نداریم. این سالن را هم اجاره کرده ایم و در این جا تمرین می کنیم. تجهیزاتی هم که در سالن برای تمرین و آموزش وجود دارد، خودمان تهیه کرده ایم و كسي از نظر مالی کمکی به ما نکرده است."
وی ادامه داد "این رشته باید تحت نظر هیات ورزش‌هاي همگانی باشد و ما هم به هیات همگانی مراجعه كرده‌ايم ولي متاسفانه کاری برای ما انجام نداده‌اند. آن‌ها به ما گفتند که یک نشریه و یک کلیپ از این رشته جهت معرفی آن تهیه کنید که ما این ‌کار را انجام دادیم ولی تاکنون اقدامی جهت کمک به ما و معرفی بیشتر این رشته نشده است."
غلامي هم بیان کرد "متاسفانه آن استقبالی که باید از سوی مسوولان از این رشته صورت بگیرد، تاکنون وجود نداشته است. چندین بار هم به اداره‌کل ورزش و جوانان استان مراجعه کرده‌ایم ولي هیچ کمكی به ما نكرده‌اند. می‌گویند این رشته خطرناک است ولي به نظرم رشته های خطرناک تر از پارکور هم وجود دارد که از آن جمله می توان به فوتبال اشاره كرد. پارکور ورزشی است که هنر حرکت کردن را به ما یاد می دهد و به ما می گوید که چگونه انرژی درونی و هیجان مان را کنترل کنیم."
وی افزود "زمانی که کارمان را در این رشته آغاز کردیم، نیروی انتظامی به دلیل این که با این رشته آشنا نبود، به کار ما ایراداتی می‌گرفت ولی در ادامه با آشنا شدن با این رشته و تعاملی که با آن ها برقرار کردیم، مشکلات برطرف شد. خودمان هم اطلاعاتی درباره این رشته در وبلاگ مان در اختیار علاقه‌مندان قرار دادیم و آرام‌آرام سعی کردیم این رشته را به جامعه معرفی کنیم ولی در واقع مشکل ما همان عدم‌حمایت است."
استادعباسی درباره مدت زمان شروع فعاليت‌شان توضیح داد "غلامی نزدیک به هفت سال است که در این رشته کار می‌کند و من هم کارم را زیر نظر او شروع کردم و می توان گفت که من هم نزدیک به هفت سال است که در این رشته فعاليت می کنم و آموزش نيز می دهم."
استادعباسی درخصوص علاقه‌مندي‌اش به اين رشته گفت "من قبل از این که وارد این رشته شوم، فوتبالیست بودم و در تیم رده های سنی پایه فوتبال فولادخوزستان فعاليت داشتم اما به دلایلی این رشته را کنار گذاشتم. من به دنبال رشته ای بودم که هیجان آن بسیار باشد که خوشبختانه با پارکور که هیجان آن خیلی زیاد است، آشنا شدم و در آن فعالیتم را آغاز کردم."
غلامی هم در اين خصوص عنوان کرد "رشته اول من تکواندو بود. یکی دو سال هم در این رشته کار کردم و پس از آن هم به رشته کاراته رفتم که دارای کمربند مشکلی این رشته نيز هستم ولی در ادامه‌ي راهم با شناختی که از رشته پارکور به دست آوردم به این رشته علاقه مند شدم. من هنوز از کاراته دلسرد نشده ام ولی علاقه‌ام به پارکور به دلیل این که در این رشته با مشکلات می توان دست و پنجه نرم کرد، بیشتر است."
آن‌ها درباره این که این رشته در زندگی‌شان چقدر كاربرد داشته است هم گفتند. استادعباسی در اين خصوص بیان کرد "پارکور بسیار به کار من آمده است و توانسته ام با وجود این رشته، از پس مشکلاتی که برایم به وجود آمده است، برآیم."
غلامی هم در اين زمينه به خاطره‌ای اشاره کرد و گفت "ما در يك آپارتمان زندگي مي‌كنيم و یک روز در خانه همسایه ما که طبقه دوم است، آتش‌سوزی رخ داده بود و درب های خانه همسایه مان در پی این آتش‌سوزی قفل شدند و بچه کوچکی هم در خانه بود که من با استفاده از شیوه های این رشته، توانستم از طبقات آپارتمان مان بالا بروم و کمک کنم. به هر حال این رشته در جاهایی به دردم خورده است."
آن‌ها از انتظارشان از مسوولان هم گفتند. غلامی عنوان کرد" این رشته نیازمند یک فضای آموزشی است. ادارات کل ورزش و جوانان استان های دیگر مانند قزوین، فارس و اصفهان، یک فضای مناسب را برای این رشته آماده کرده اند و ما هم انتظار داریم که مسوولان استان چنین فضایی را برای فعالیت ما در این رشته در نظر بگیرند. این رشته در تهران هم فعال است و به تازگی باشگاه پارکور بانوان هم راه‌اندازی شده است ولی متاسفانه ما در استان حمایت نمی‌شویم. برخی ها می گویند این رشته ممنوع است، سوال من این است که اگر ممنوع است، چرا استانی مانند اصفهان فضایی را برای این رشته آماده و فراهم کرده است؟"
استادعباسی هم گفت "از مسوولان می خواهیم که به ما کمی توجه کنند. ما نیاز به یک سالن داریم که بتوانیم با داشتن تجهیزات اختصاصی و استاندارد کارمان را انجام دهیم تا آسیب های موجود در این رشته هم کاهش پیدا کند."
استادعباسي درخصوص اين كه آسیب ها و عدم‌حمايت‌ها در دلسردشدن‌شان از ادامه فعاليت در اين رشته تاثير داشته است يا خير گفت "مشکلات بسیاری برای من به وجود آمده است ولی این آسیب ها و عدم حمایت ها باعث دلسرد شدنم نشده است، چرا که این مسیر من است و این مسیر برای من مشخص شده است و چه حمایت شوم و چه نشوم، آن را ادامه می دهم. البته کسانی بوده اند که دلسرد شده اند و این رشته را کنار گذاشته اند."
غلامی نيز در اين باره بیان کرد "من در این رشته دچار آسیب های بسیاری شده ام ولی خودم را مقصر می دانم، چرا كه به نکات لازم توجه نکرده بودم. من نيز از عدم حمایت ها و آسیب هایی که دیده ام، دلسرد نشده‌ام، چرا که در حال طي کردن هدفی هستم."
غلامي از آرزويش هم گفت "آرزوی‌مان در واقع یک درد دل است؛ با توجه به این که قانونی برای این رشته در اهواز و استان ما تعریف نشده است، متاسفانه هر کسی خود را یک مربی می داند و شروع به تمرین دادن علاقه مندان به این رشته کرده و صدمات بسیاری به خود و علاقه‌مندان وارد کرده و این یک معضل شده است. ای کاش از این ورزش کمی حمایت صورت می گرفت و به جای اين که افرادی غیراصولی در این رشته کار کنند، می‌توانستیم یک باشگاه تاسیس کنیم و همه دست به دست هم، این رشته را در استان توسعه می دادیم. پارکور رشته‌اي است که در یگان ویژه و آتش‌نشانی خیلی مورد استفاده قرار می‌گیرد."
استادعباسی نيز آرزوی‌اش اختصاص سالني به این رشته در اهواز است.
 اين‌كه اشتياق به عبور از موانع كوتاه و بلند و پريدن از جايي به جاي ديگر داريد، دليل بر اين نمي‌شود كه بتوانيد به راحتي و بدون تمرين و آموزش اين كار را انجام دهيد. پاركور رشته‌اي پرهيجان و البته سخت است كه تنها با تمرين اصولي و افزايش مهارت مي‌توان در آن به موفقيت رسيد. پارکور، کاربردهای بسياري در زندگی اجتماعي دارد كه با معرفي بيشتر اين رشته، نمود اين كاربردها بيش از پيش خواهد بود.